Teño que confesar que case que me había esquecido da súa existencia. Pero as novas destas datas fixéronme lembrar aquel home, xa maduro, con cara de boa persoa, cun traxe gris e sen garabata que, fai algo máis de vinte anos, tiven a ocasión de indicarlle que se espise para proceder ao seu cacheo, antes de ingresalo no calabozo, cousa que fixo, non sen antes escapárselle algún resto orgánico, posiblemente pensando no que se lle viña enriba. Tratábase de Manuel Charlín Gama.