O fin do traballo: redistribución

Como argumentei no artigo precedente o coñecemento está a gañar importancia como factor produtivo ao tempo que o traballo está a perdela. O proceso é consecuencia das mudanzas tecnolóxicas orientadas á cualificación intimamente asociadas ás novas tecnoloxías da información.

O progreso tecnolóxico e o fin do traballo

Imaxine unha sociedade na que o traballo como factor de produción é completamente marxinal. No que a capacidade produtiva depende case exclusivamente do capital físico e o coñecemento, que non é senón outra forma de capital, o capital humano. Isto é ciencia-ficción. Son consciente. Mais non fantasía, pois a deriva tecnolóxica podería desembocar nun mundo semellante. Tal como nun pasado recente o papel predominante da terra como factor produtivo foi substituído polo capital físico.

O fin do traballo (I)

Imaxine unha sociedade na que o traballo como factor de produción é completamente marxinal. No que a capacidade produtiva depende case exclusivamente do capital físico e o coñecemento, que non é senón outra forma de capital, o capital humano. Isto é ciencia-ficción. Son consciente. Mais non fantasía, pois a deriva tecnolóxica podería desembocar nun mundo semellante. Tal como nun pasado recente o papel predominante da terra como factor produtivo foi substituído polo capital físico.

Por que Messi gaña moito mais que Di Stéfano?

Non sei se se preguntou algunha vez por que Lionel Messi gaña moito mais diñeiro do que nunca soñou Alfredo Di Stéfano. Non vin xogar a Frecha Loura. Contan que foi un dos mellores. Si vexo ao Messi e situaríao nun pequeno grupo de privilexiados: Di Stéfano, Pelé, Cruyff, Maradona e Messi. Sería difícil dicir cal deles foi o mellor. Porén, as ganancias de Messi ultrapasan con creces as dos seus predecesores. Por que?

Unha reforma electoral que vai saír cara

Cuestionar o sistema electoral e pretender a súa reforma non é fútil pois as institucións que o conforman son chaves para a calidade democrática. Para lograr un deseño óptimo debemos ter claros os obxectivos. Un sistema electoral debe posuír dúas características. Por un lado, debe dar lugar a un resultado representativo da distribución de preferencias entre os electores. Polo outro, debe fornecer de incentivos para que os representantes se comporten de acordo coas preferencias dos representados.

Sistemas de pensións: Beveridge vs. Bismarck

Os sistemas de reparto –aqueles nos que a xeración en idade de traballar paga as pensións dos reformados- divídense en dous tipos: sistemas Beveridge e sistemas Bismarck. Actualmente, os sistemas de pensións dos países anglo-saxóns están mais perto do paradigma Beveridge mentres que os de Europa continental, incluída España, están mais perto do Bismarck.

Sobre os sistemas de capitalización

Un sistema de capitalización das pensións é unha posíbel alternativa ao sistema de reparto español. Mentres no sistema de reparto as cotizacións da xeración en idade de traballar sufragan as pensións do reformados nun sistema de capitalización as cotizacións obrigatorias dos traballadores acumúlanse nun fondo de investimento. Os cotizantes han recibir o valor capitalizado do fondo cando cheguen á súa idade de reforma. Por tanto, a taxa de rendibilidade do fondo está determinada pola taxa de rendibilidade normal do mercado. O fondo de capitalización pode ser individual ou colectivo e os rendementos do fondo poden partillarse segundo a contribución de cada quen ou introducindo o sistema redistributivo que se considere oportuno. A xestión do sistema pode ser pública ou privada. Por tanto, que ninguén se confunda, un sistema de capitalización non implica necesariamente a privatización das pensións nin impide mecanismos redistributivos. Porén, a xestión privada, na medida en que dea posibilidade de elección aos traballadores e introduza concorrencia entre os xestores dos fondos ha aumentar a eficiencia do sistema.

Reforma do sistema de pensións: a sustentabilidade

A reforma do sistema de pensións que está por vir pretende asegurar a sustentabilidade do actual sistema de reparto no que a xeración en idade de traballar paga as pensións dos reformados. Tal como estes pagaron as pensións da xeración previa e tal como a xeración actual espera que os que están por vir soporten as súas. Coa reforma, o sistema pasará de ser un de prestación definida –dado un historial de cotización, a pensión á cal esta da dereito está perfectamente definida- a un de contribución definida –o que toca cotizar está claro, mais a prestación á que da dereito ha depender das circunstancias demográficas e económicas.